(Foto via internet)
wanneer ontwerpers maken kleding voor zichzelf en hun vrienden, iedereen wint.

clara Deshayes, de slanke 25-jarige Parijse dj bekend door haar futuristische nom de draai, clara 3000, is geobsedeerd door Chet Baker, de films van Josh en benny Safdie, en het werk van de rijzende fotograaf harley stuw. ze koelt een beetje over het onderwerp van de mode. "Ik koop een broek per jaar", zegt ze, eraan toevoegend tegenzin dat ze Céline. "En ik draag ze met haveloze oude t-shirts." Haar stijl heeft minder te maken met labels dan met houding, benadrukt ze. en ondanks haar terughoudendheid aan te wijzen als zodanig-of misschien wel dankzij het-ze heeft iets van een muze te worden, inspirerende een handvol jonge ontwerpers wier gezamenlijke ambitie is om rechtstreeks richten hun generatie en haar bezorgdheid, curiosa, en culturele referenties . "Ik denk dat we allemaal proberen om dingen die deel uitmaken van onze tijd te creëren", zegt Deshayes. "Het is bijna een urgentie."

zeker, dat dwang is wat leidde Demna gvasalia, 34, een Georgisch-geboren, in Parijs gevestigde ontwerper die heeft gewerkt bij Maison Martin Margiela en, meer recent, Louis Vuitton, om vetements lancering vorig jaar. gefrustreerd met de mode-systeem en zijn noodzakelijk om meer collecties te produceren voor een steeds abstract wereldwijde klantenbestand, begon gvasalia ontmoeting met een intieme groep van voormalige collega's en collega-gradiënten van de Antwerpse Koninklijke Academie voor Schone Kunsten. "We begonnen te ons vak-dat is niet goed, want we houden van mode haat," herinnert hij zich. "Zodat we wat wijn te hebben en vragen: 'Wat is er mis? hoe kunnen we het maken? ''

het antwoord, besloten ze, was om een lijn van unieke stukken die hun eigen behoeften voldaan en wil, in plaats van die van detailhandelaren en redacteuren starten. "We begonnen met het definiëren van de fundamentele dingen die we betrap waren-een heren double-breasted jas, bijvoorbeeld," legt gvasalia, die in eerste instantie liep het bedrijf uit zijn woonkamer. "Dan zouden we uitzoeken wat we konden doen om het relevant te maken en opvallen." Daartoe verschoten spijkerbroek kregen gekarteld zomen, mouwen op een geribbelde coltrui werden verlengd om de handen te bedekken, en zei jas werd gesneden manier Oversize. "Door het maken van de mouwen uitzien alsof ze vallen, of de schouders alsof ze slungelig, een nonchalance creëer je," gvasalia zegt. "De bouw bepaalt de houding." En de algehele resultaat is een slimme, streetwise uniform voor een individualistische nieuwe stijl generatie. drie seizoenen in, vetements is uitgegroeid tot het coolste ding te gaan, en vallen de presentatie van het collectief, gehouden in le dépôt, een groezelige ondergrondse gay club, waar de redacteuren en kopers neergestreken op barkrukken en clara 3000 speelde dreunende tracks, werd de must-see-show van de Paris Fashion week.

in feite, de meest spraakmakende collecties voor de herfst waren niet van de gebruikelijke hoge pieten, maar eerder van een klein kamp van nieuwkomers die zijn enscenering een slow-burn opstand. onder hen is faustine Steinmetz, die net als gvasalia en crew, zet een arty, avant draai aan vertrouwde, alledaagse kleding. de 29-jarige Franse ontwerper, die is gevestigd in Londen, besteedt eindeloze uren verven, versnipperen, knopen, schilderen, en weven garen in nubby witte t-shirts en trompe l'oeil jeans. haar val collectie, geïnspireerd door de weelderige digitale werken van de Engelse kunstenaar Matthew steen en gepresenteerd in een galerie instelling opgericht door de Britse ontwerp lieveling thomas Petherick, inclusief geborsteld wol "jean" rokken en broeken bedekt met goopy slagen van indigo siliconen. "Ik was niet geïnteresseerd in fantaseren over een glamoureuze vrouw," zegt Steinmetz, wiens lijn is in zijn tweede jaar. "In plaats van, ik wilde de normale, down-to-earth kleren in een unieke en interessante manier te maken.", En, net als bij de vetements collectieve, haar ontevredenheid met de industrie in het geval Steinmetz's, de verspilling en onethisch neigingen-voortgebracht haar snel -Fashion-in-a-slow-manier filosofie: "kleding behoeften betekent; het moet worden gerechtvaardigd. ik hou niet van de mode waar er geen denkproces. "

om die reden, coperni Sébastien meyer en Arnaud Vaillant, die net zijn aangeboord om de artistieke directie van Courrèges twee jaar na de lancering van hun label, tijd doorbrengen voordat elke collectie overwegen wat hun "meisje" nodig heeft. "Het gaat niet alleen bezig met een mooie jurk," zegt Vaillant, 25, eraan toevoegend dat de uitdaging is om draagbare kleding die ook creatieve en experimentele ontwerpen. voor dat, ze vertrouwen op schone, modernistische lijnen en onverwachte gegevens, zoals in de herfst van patchwork rokken gemaakt van cirkels van kangoeroe leer en gebreide tops met extra lange mouwen die kunnen worden gewikkeld rond de polsen of naar links om op te hangen. voor ideeën, ze regelmatig wenden tot vrienden zoals lolita jacobs, een studio manager voor de stylist marie-Amélie Sauvé, die net als haar dicht maatje clara Deshayes, is de facto een poster kind voor nieuwe beweging mode jeugd. "Lolita is dit koele Parijse meisje," zegt vaillant. "Ze zal komen door de studio, probeer dingen op, vertel ons wat ze leuk vindt."

verandering is op gang in andere modesteden, als goed. off-white-speler Virgil abloh, een 34-jarige chicago inwoner die uit milan werkt, terecht verdiend een plaats op de korte lijst voor dit jaar LVMH jonge modeontwerper prijs-naast vêtements, faustine Steinmetz en coperni-voor zijn zeer modern incorporatie van de popcultuur referenties, zowel hoog als laag. "Meisjes dragen Celine en hun vriendjes 'luchtmacht 1s" was hoe hij beschreef zijn straat-chic muze aan de New York Times. en dan is er Eckhaus latta, het product van mike Eckhaus en zoe latta, twee recente Rhode Island School of Design grads, nu gevestigd in New York, die hun listige creaties op muzikanten, kunstenaars en transgender modellen die zij overwegen een deel van hun innerlijke presenteren cirkel.

"Alles is over de nieuwe generatie", vermoedde de beroemde mode-plaat Anna dello Russo in een video-interview na alessandro Michele's ongedaan en nogal eigenzinnige debuut voor gucci. gekleed in leer hete broek en een paar gouden platforms, ze was niet boven het toelaten, "Ik voel me een beetje ouderwets."

hair door shin Arima voor r + co op frank reps; make-up door marla riem in Streeters london; modellen: marine Deleeuw, ros Georgiou, steeg smith, Daga Ziober aan de samenleving beheer; digitale technicus: Allan e.